Meesterlijke kritiek in bizar drama

“De Geit of, Wie is Sylvia” door Onafhankelijk Toneel. Bijgewoond: 28 februari 2009 in het O.T. Theater. Daar nog te zien t/m 22 maart.
 
Vier sterren ****

De Amerikaanse toneelschrijver Edward Albee schreef zijn stuk “De Geit of, Wie is Sylvia” zo’n veertig jaar na zijn beroemde stuk “Wie is er bang voor Virginia Woolf”. De inmiddels hoogbejaarde schrijver is er alles behalve milder op geworden. Het bizarre verhaal over een gevierd architect die op z’n vijftigste verliefd wordt op een geit is een messcherpe metafoor over ons onbehagen in de cultuur, of liever, ons onvermogen in te zien dat we zowel engel als beest zijn.
Albee weet de onwaarschijnlijke val van de gelukkig getrouwde architect die werkt aan een utopisch “World City” project, maar vooral ook het ongeloof van zijn vrouw, geloofwaardig neer te zetten. Regisseur Mirjam Koen weet het sarcasme en de messcherpe dialogen waarmee Albee overtuigt adequaat overeind te houden. Maar het is toch vooral het spel van Bert Luppes als architect en Ria Eimers als zijn vrouw die het absurde drama vleugels geeft. Vooral de golven van woede en ongeloof van Eimers snijden diep. Daardoor lijkt het twee uur durende drama zich bijna buiten ruimte en tijd af te spelen. Het turbulente mengsel van onbehagen en ontwijkende humor dringt diep in de toeschouwer door.
En de geit? Met de geit loopt het heel slecht af, evenals met de illusie van een engelachtige utopie waarin iedereen gelukkig is. Een louterende catharsis in meesterlijke handen.

Hans van Dam - Rotterdam